‘Krantenwijkje is de moeite waard’

BAARN Aan het begin van 2022 vertellen Baarnsche Courant-bezorgers oma Lenie de Ruiter en Mauro Stolze over hun werk. Er worden nieuwe bezorgers gezocht. Oma Lenie, de oudste bezorger en Mauro, één van de jongere garde, hopen nieuwe aanwas te enthousiasmeren door een inkijkje te geven.

Oma Lenie de Ruiter (77) houdt een kleine pauze bij Mi Casa Su Casa waar ze een bakkie koffie drinkt voor het raam. Dat doet ze wel vaker. Ze kijkt naar de voorbijgangers, warmt even op, voordat ze weer aan de slag gaat met haar wijkje. Ze vertelt hoe ze zo’n zeven jaar terug begon doordat ze haar toen 13-jarige kleinzoon hielp bij zijn krantenwijk. ,,Hij kon wel wat hulp gebruiken van zijn oma. Dan reed ik met de auto mee met de kranten en hoefde hij niet zo zwaar te tillen. Langzamerhand had hij minder tijd door school en heb ik zijn wijk overgenomen. Ik vind het heerlijk. Lekker buiten zijn. Twee keer in de week een uurtje en één keer in de week anderhalf uur als de huis-aan-huiskrant ook mee gaat.”

REGEN EN KOU Mauro Stolze (14) meldt zich woensdagmiddag bij de garage van Mary Papo aan de Sophialaan. Hier worden de kranten gebracht en vervolgens door de bezorgers verspreid over Baarn. De zo’n tachtig kranten die Mauro nodig heeft voor zijn wijk in de Componistenbuurt, liggen al klaar. Het is een beetje regenachtig vandaag. Mauro stopt zijn stapel in een dunne plastic zak en legt ze voorin zijn fietskrat aan zijn stuur. Op naar de Drakenburgerweg waar hij ze door de eerste brievenbussen moet schuiven. ,,Regen vind ik wel gaan. Maar kou is niet leuk. Handschoenen aan doen helpt dan niet echt, want dan kun je je kranten niet meer goed vasthouden. Ik doe mijn wijk dan vooral rennend. Om eerder klaar te zijn en om warm te blijven. Gelukkig is het niet zo vaak heel koud.”

Oma Lenie is verantwoordelijk voor het rondbrengen van de kranten op onder andere de Sophialaan, Altalaan, Wittelaan, Perahof en de Stationsweg. ,,Een mooi rondje omhoog. Soms ga ik met de auto en soms met de fiets. Ik doe het op mijn gemakje. Ik zie het werk als een fijn momentje voor mezelf. En het levert me ook nog wat op.” Ze heeft het niet alleen over het geld. ,,Ik kom aan mijn beweging. Ik maak zo hier en daar een praatje onderweg. En ik heb er abonnees bij naar wie ik altijd even zwaai. Zo ook bijvoorbeeld naar een oudere dame die meestal voor het raam zit op de Wittelaan. Dat vind ik leuk.”

KERSTFOOI Mauro zwaait er ook flink op los. Op de Drakenburgerweg wonen veel wat oudere mensen. ,,Ik ben ook al wel eens binnen gevraagd. Dan kreeg ik een glaasje limonade en maakten we een praatje.” Mauro grinnikt terwijl hij een tuin inloopt. Daar wordt weer gezwaaid. Sterker nog, het blijkt een wenk. Hij wordt gevraagd even om te lopen. Hij haalt zijn schouders op. ,,Ik zei het toch”, zegt hij. Mauro krijgt een extraatje van de blije abonnee van de krant. ,,Het is kerstfooientijd. Dan mogen we langs de deuren om de abonnees een fijne kerst te wensen en krijgen we vaak wat extra’s van ze. Dat levert een mooie extra verdienste op. Erg leuk natuurlijk. Deze mevrouw wilde het alvast geven en bedankte me voor de goede bezorging het afgelopen jaar.”

Terwijl oma Lenie halverwege een straat de deur van haar auto openschuift om een stapeltje kranten te pakken om te bezorgen, geniet ze van de omgeving. ,,We hebben in Baarn zoveel katten. Wist je dat? Er is een rode kat die altijd naar me toe komt en me dan volgt. In de winter geniet ik van de vele lichtjes overal. In het voorjaar van de voortuinen die tot bloei komen. Met de jaargetijden verandert de route letterlijk. Mooi is dat.” Gekke dingen heeft oma Lenie nog nooit meegemaakt. ,,Gelukkig niet. Het gaat al die jaren gewoon voorspoedig. Op een enkele keer na dat ik een adresje vergeten ben.” Oma Lenie lacht even. ,,Dan krijg ik een appje van Mary, en bezorg ik de krant alsnog.”

Mauro heeft wel eens iets geks meegemaakt. ,,Ik ben een keer achterna gezeten door een hond. Zo’n grote herdershond. Gelukkig liep het goed af. Maar het is toch schrikken. En eenmaal ben ik staande gehouden door een boze man op de stoep. Hij greep me echt beet. Ik fiets altijd over de stoep van de Drakenburgerweg. Dan gaat het gewoon een stukje sneller. Dat vond hij dus niet leuk. Hoewel ik best geschrokken was, ben ik er niet mee gestopt. Ik kom ‘m een enkele nog wel eens tegen. Hij kijkt dan wel boos, maar houdt me niet meer tegen.” Mauro stuit op een overvolle brievenbus. Hij krijgt zijn eigen krant er niet doorheen. Netjes vouwt hij hem op, en dan lukt het wel nog een plekje te bemachtigen in de bus. Hij vertelt verder: ,,Ik verdien gemiddeld zo’n 55 euro per maand voor drie keer in de week een klein uurtje werk. Ik zet meestal 40 euro per maand op mijn spaarrekening en een keer in de zoveel tijd koop ik dan iets groters. Laatst nog een horloge gekocht. Toch leuk!”

DE MOEITE WAARD Oma Lenie weet goed wat ze bezorgt. ,,Bezorgers krijgen zelf ook een krantje mee naar huis. In de krant staat alles wat er gebeurt in ons dorp. Ik vind het echt een volledige krant. Mijn man leest hem van begin tot eind. Ikzelf houd van de fotopagina’s. De kleine weetjes-pagina. De puzzel, als ie er is, soms met de kerst.” Van het loon dat ze verdient met haar kranten, doet ze ‘de extra dingetjes’. ,,Ik tennis graag. Daar gaat het aan op. Met de huis-aan-huiskrant erbij is de verdienste de moeite waard. Daarnaast brengt het me al die eerder genoemde dingen: beweging, momentje voor mezelf, contact. Zolang ik me goed voel en het kan, blijf ik de Baarnsche Courant rondbrengen. Dus zeker ook in 2022. Ik zie er weer naar uit.”

Mauro schuift zijn laatste krantje door de bus. Hij springt op de fiets en is met een minuutje thuis. Nat, dat wel. Maar voldaan. Eind van de maand volgt de beloning op zijn rekening.

Ook kranten bezorgen in 2022? Bel 06-44256070 of mail naar
papospec@xs4all.nl..

Door Melissa Hofland