Hans Boot verbindt heel Midden-Nederland: ‘Een goede jongen blijft spelen’

LAGE VUURSCHE Verbinders in Lage Vuursche. Daar zijn er velen van. Veel dorpelingen zetten zich in om de saamhorigheid in het dorp te vergroten. Hans Boot, eigenaar van Midgetgolftuinen Lage Vuursche, verbindt feitelijk de hele regio. Iedereen die in Eemland of ‘t Gooi woont is er weleens geweest. Sinds 1981 woont Boot naast de bekende attractie.

,,Ik zou niet anders willen dan in een dorp wonen. Bijna iedereen in Lage Vuursche is onze buurman. We noemen ze ook altijd de buren van het dorp.” Het lichaam mag dan kraken, de geest is nog vlijmscherp.

,,Ons terrein grenst sowieso aan de Eikenlaan en Koudelaan.” Hans Boot is geboren in Hengelo in Overijssel, maar opgegroeid in Bilthoven. ,,Ik kwam hier als kind met mijn ouders midgetgolfen, dat intrigeerde mij als kind”, blikt de Vuurschenaar (75) terug die in de theebusiness belandde. Toen in zijn jonge jaren een vriend vertelde dat hij naar Nieuw-Zeeland ging, bedacht Boot zich niet en zei in een opwelling: ‘Ik ga mee’.

LAGE VUURSCHE ,,Na vier jaar Nieuw-Zeeland kwam ik hier Maartje tegen. Zij ging mee naar Nieuw-Zeeland.” Het paar stichtte daar een gezin en wilde een midgetgolftuin beginnen aan de andere kant van de wereld. ,,Toen overleed de eigenaar van de Midgetgolftuin in Lage Vuursche en kwam het park te koop te staan. We hebben vervolgens moeten beslissen of we in Nieuw-Zeeland zouden blijven of naar Lage Vuursche zouden verhuizen. De gezondheid van mijn schoonvader gaf uiteindelijk de doorslag om terug te keren naar Nederland. Zo zijn we hier beland en hebben we altijd geprobeerd er het beste van te maken.”

Het gaat anno 2021, ondanks de coronamaatregelen, prima met de Midgetgolftuinen. De beginjaren waren echter lastig. ,,Het was geen gemakkelijke weg. Bij slecht weer heb je hier geen inkomsten. Zeker als je net begint, is dat lastig.”

Toen de familie Boot het park overnam, lagen de drie banen er al. ,,Maar we hebben er in de loop der jaren enorm aan gesleuteld. In het begin was er ook een jeu de boulesbaan op gras, maar die was niet populair. Wat een boer niet kent, vreet hij niet. Voordat ik de boel kocht, was die baan al verdwenen.”

Hans Boot heeft, als natuurliefhebber, met name de beplanting in het park aangevuld en verbeterd. ,,Er staan nu bijvoorbeeld zes soorten eiken en redwoods, een soort sequioa’s. Die laatste heb ik gezien in Nieuw-Zeeland. Maar ook het idee van boomvarens, ponga’s, heb ik daar vandaan”, aldus de man die de tropische landbouwschool heeft doorlopen.

,,Ik ben geïnteresseerd in alles wat leeft. Vogels komen mijn slaapkamer binnen om om eten te vragen. Ik praat ook tegen dieren, zij kennen mij precies. Vissen hebben dat ook, dat ze mensen herkennen.”

Op de vraag hoe het gaat met de midgetgolftuinen, antwoordt Boot: ,,Buitengewoon goed als het weer meezit. En altijd als het je niet uitkomt, regent het.” De bezoekers komen feitelijk vanzelf naar Lage Vuursche. ,,We zijn echt een begrip. Vorig jaar hebben we veel mensen moeten afhouden. We doen vrijwel niets aan promotie, dat hoeft ook niet. Vol is vol. Afgelopen jaar hebben we, vanwege coronamaatregelen, gewerkt met een reserveringssysteem. Daar hebben we veel van geleerd. Bijvoorbeeld dat de meeste mensen zondagmiddag om drie uur willen midgetgolfen”, lacht de eigenaar.
Uitbreidingsplannen zijn er niet. Wel verbeterplannen, dat gaat altijd door.

VERANDERINGEN ,,In dertig jaar tijd is er veel veranderd. De tijd gaat snel voorbij, ook voor jezelf. En ook in Lage Vuursche. In het begin ging ik altijd naar vergaderingen van de dorpsraad, de laatste jaren niet meer. Ik ben geen bestuurder, ik stuur wel graag bij.” Hoewel Boot de dagelijkse leiding van de midgetgolftuinen op de volgende generatie, hij en Maartje hebben drie dochters, heeft overgedragen, blijft hij nog volop betrokken. ,,Ik ben bezig met plannen voor een vlindertuin en een treinbaan. Met het oog op de toekomst heb ik hier al dingen voor ingekocht want een goede jongen blijft spelen.”

Dochter Claartje Boot, die ook in de Vuursche woont, is die volgende generatie. ,,Wij zijn opgegroeid met een vader die maquettes bouwt en creatief bezig is. Het is mooi te zien dat hij daarmee nog steeds actief is en plannen blijft ontwikkelen. Wij zijn hier opgegroeid. Als dochters willen we dat de baan authentiek blijft, daarvoor moeten we er iedere dag bij zijn om te sturen.” Haar vader vult aan: ,,Ik wil nog wel een beetje bijsturen maar me er niet teveel mee bemoeien. Corona maakt het lastig, je weet niet waar je aan toe bent. Claartje leert snel. Ik ben trots op haar. Ook op het feit dat ze mooi kan tekenen, dat moet ze niet verloren laten gaan”, wijzend op de prachtige portretten die ze heeft gemaakt.

CORONA Op de vraag of Hans Boot bang is voor corona, is het antwoord duidelijk: ,,Nee. Maar áls ik het krijg, ga ik dood”, klinkt het realistisch. ,,Wij zijn als kinderen en kleinkinderen gewoon blijven komen in coronatijd”, vult Claartje aan. ,,Maar we zijn wel voorzichtiger.”

Door Christine Schut